Typy nieruchomości według polskiego prawa
W świetle polskiego prawa wyróżnia się trzy różne typy nieruchomości: gruntową, budynkową i lokalową.
Nieruchomość gruntowa jest częścią powierzchni ziemskiej stanowiącej odrębny przedmiot własności. Zgodnie z Kodeksem cywilnym do nieruchomości należy: budynek, drzewa i rośliny oraz urządzenia trwale związane z gruntem.
Nieruchomość budynkowa to budowla będąca odrębnym przedmiotem własności. Pojęcie zakłada, że jeśli na gruncie podmiotu A, znajduje się budynek należący do podmiotu B, w takiej sytuacji obiekt należy kwalifikować jako nieruchomość budynkową.
Nieruchomość lokalowa to odrębna część budynku trwale związana z gruntem, która na mocy przepisów stanowi odrębny przedmiot. Jednym z nich jest Ustawa o własności lokali, która prezentuje charakter samodzielnej kwatery.
Upraszczając zaprezentowane definicje można uznać, że nieruchomość gruntowa to odcinek powierzchni, na którym znajduje się budowla, nieruchomość budynkowa to obiekt stanowiący odrębną własność, zaś nieruchomość lokalowa to kwatera będąca w posiadaniu właściciela.
